Hafızlık Eğitiminde Yatılı Konusu

Hafızlık eğitiminde, ailenin zaman zaman çocuğunu yatılı kalmaya ikna etmekte zorluklar yaşadığı bilinmektedir. Bu zorluklardan bazıları, ailelerin ve aile çevrelerinin yaklaşımlarından kaynaklanmaktadır.
Aile tarafından kullanılan; “Acaba çocuğum yatılı kalabilir mi?”, “İlk defa yatılıda, bizlerden ayrı kalamaz”, “yatılıda kalmak çok zor” vb. cümleler ve yine aile çevresinin; “çocuğu yatılıya neden gönderdin?”, “yazık değilmi çocuğa” vb. sarf ettiği bu minvaldeki cümleler, bireyin yatılı kalmakta zorlanmasını kaçınılmaz kılmaktadır.
“Yatılı kalamaz gündüzlü olsa..”, “yatılı kalamazsan alırım, sen bir dene”, “bir hafta dene, bir ay dene, yatılı kalamıyorum dersen alırım” gibi sözler yatılı bırakılan çocuklarda farklı psikolojik sorunları da beraberinde getirmektedir. Bu türden sarf edilen cümleler, öğrenciyi yatılı kalmaktan kurtulma dürtülerine yönlendirecek, öğrencinin zihnini meşgul edecek ve belkide hafızlık eğitimine alıcılarını kapatmasına neden olacaktır.

Aileler, hafızlık yapacak bireylerin yanında; tedirginliklerini ve olumsuz düşüncelerini aktarmamalı bu sorunlarını öğreticiyle özel olarak konuşmalıdırlar. Yine bireyde sağlık problemleri varsa, bireyin olmadığı bir anda, öğretici ile paylaşmalıdırlar.
Aileler, yatılı kalan öğrencilere yatılı kalacakları ortama alışmalarında zaman tanımalıdırlar.
Ailelerin, her gün veya iki güne bir çocuklarının yanlarına gelip gitmeleri, bir anlamda “yollarını gözlettirmeleri” yatılı kalmada problemlere neden olan bir diğer husustur. Aynı şekilde yatılı kalmaya alışma süreci içerisinde “acaba kalabiliyor mu?”, “acaba bir şey mi oldu?”, “bugün aramadı” vb. olumsuz düşüncelerden ailelerin kendilerini uzak tutmaları gerekmektedir.

<———————->

Hafızlık öğrencilerinin en büyük düşmanları umutsuzluk ve heyecansızlıktır. Unutma! Çaresiz, kaygılı ve tedirgin bir ruh haliyle, zavallı bir hâle bürünerek hafızlık yapıl(a)maz.

<———————->

Muhammed Seyyid KAR (yazılarımızı izin alarak çoğaltabilirsiniz..)